Acht x praten over prachtige kunst
Ter gelegenheid van onze kersverse tentoonstelling MORE & meer. Realisme van 1900 tot nu nodigen we jou uit voor een sessie kunstkijken met kunstenaars. Laat je inspireren en uitdagen om anders te kijken naar de werkelijkheid....
Op zondag 27 november kun je live kennismaken met maar liefst 8 hedendaagse kunstenaars en hun werk in onze tentoonstellingszalen. Ze vertellen over hun kunst, gaan in gesprek met elkaar én met bezoekers. Kom kijken, genieten, praat mee en vraag!
Programma artist talks
- 12.00 Joyce Overheul en Peter Koole - zaal 5
- 13.00 Arnout Killian en Bossi Essers - zaal 5
- 14.00 Bobbi Essers en Arjan van Helmond - zaal 5 en 7
- 15.00 Dion Rosina en Philip Akkerman - zaal 2
Entree is gratis met museumentreeticket, Museumkaart of Vriendenloterij VIP-kaart! Reserveren voor dit event is niet nodig.
Joyce Overheul, Piëta, 2022, collectie kunstenaar
Joyce Overheul (1989)
Joyce zal op 27 november handwerken op zaal en in gesprek gaan met bezoekers: ‘Deze werken gaan over het Bijbelverhaal van het paradijs en de invloed die dat verhaal nu nog heeft op onze samenleving. In het paradijs verleidde Eva onder druk van de slang Adam tot het eten van de verboden appel. De listige, verleidelijke vrouw en de man die het allemaal overkomt. Daar plukken wij nu nog steeds de vruchten van ... Ben je lastiggevallen op straat? Je zal er zelf wel om gevraagd hebben. Terwijl de dader er zélf vaak mee weg komt. De afbeelding op het wandkleed is een mix van het schilderij Tuin der Lusten van Jeroen Bosch.’
Peter Koole (1958)
Naast een bus in Tuzla staan vrouwen en kinderen die gedeporteerd zijn uit Srebrenica in 1995. De lucht is die op 11 juli boven het Plein in Den Haag, waar sindsdien jaarlijks bij de Nationale Srebrenica Herdenking witte ballonnen worden opgelaten. Elke ballon draagt een kaartje met de naam van degene wiens geïdentificeerde, stoffelijke resten op die dag in Potočari bij Srebrenica worden herbegraven. De blauwe lucht met ballonnen is een vooruitwijzing naar wat er met ruim 8.000 mannen gaat gebeuren. Er zijn twee richtingen: ontsnappen met de bus of eindigen als naam op een kaartje aan een ballon in de lucht.
Peter Koole, The Sky or the Bus, 2015-16, collectie kunstenaar
Jan Robert Leegte, Scrollbar, 2002, Collectie Klinkhamer
Jan Robert Leegte (1973)
Jan Robert Leegte behoort tot de eerste Nederlandse kunstenaars die vanaf de jaren 1990 kunst maakten voor en door het internet. Tegenwoordig maakt hij naast kunst in de vorm van websites, vertalingen daarvan naar offline media zoals prints, tekeningen, beeldhouwwerken en projecties. Met Scrollbar haalt hij een bestaand element uit de digitale realiteit als sculptuur naar de fysieke wereld. Deze vroege Windows scrollbar wordt vergroot geprojecteerd op een houten balk liggend op de vloer. Een alledaags gebruiksvoorwerp krijgt hierdoor een wat abstracte, monumentale kwaliteit.
Bobbi Essers (2000)
Bobbi: ‘Mijn werk dat geïnspireerd is op de jeugd- en queercultuur, laat mij en mijn vrienden zien in onze veilige, gedeelde omgeving. Dit schilderij is mijn reflectie op een bepaald moment, de omstandigheden en ook de sfeer. Ik wil dat deze momenten herkenbaar zijn, ik wil ze delen met de wereld maar niet alles tegelijk weggeven. Door met overlappende beelden te werken, krijgen de werken iets mysterieus. En de intimiteit van overlappende lichaamsdelen is cruciaal voor de weergave van onze vriendschap, voor mij.’
Bobbi Essers, This time I'm ready to run, 2022, collectie kunstenaar
Arnout Killian, Cubicles, 2011, collectie Museum MORE
Arnout Killian (1969)
Een cubicle is een – vooral in de vs gebruikte – kleine, afgescheiden eenpersoonswerkplek binnen een grote kantoorruimte. Persoonlijke spulletjes maken het daglichtarme hokje iets minder ongezellig. In Arnout Killians schilderij van een lege cubicle, gebaseerd op een functionele stockfoto, ontbreekt echter ieder spoor van menselijk leven. Killian reduceert de werkplek tot geometrische abstractie. Gelukkig laat hij in plaats van het gebruikelijke kille neonlicht het meedogenloze kubuskantoortje in zonnige gele tinten baden.
Arjan van Helmond (1971)
Kunstenaar Arjan van Helmond weet als geen ander de emotionele lading van het alledaagse voelbaar te maken. Hij verkent en vereeuwigt dingen en plekken op technisch virtuoze wijze in gouache en acrylverf op papier of doek. Zijn objecten en interieurs roepen diffuse emoties op, zoals een geur opeens een lang-vergeten ervaring kan terughalen. In een plastic tuinstoel, een stuk tapijt, een onopgemaakt bed of het zicht op een blinde muur liggen tal van sluimerende sentimenten besloten en fragmenten van herinneringen. Zijn het die van de kunstenaar of van de kijker? Met zijn unieke verbeelding bouwt Van Helmond aan een soort geheugenpaleis, met universele zeggingskracht.
Arjan van Helmond bij zijn schilderij Chair #1 uit 2011.
Dion Rosina, Subject of Construction, 2022, collectie kunstenaar
Dion Rosina (1991)
Dion Rosina maakt werk dat gebaseerd is op het hergebruiken van bestaand beeldmateriaal (sampling). De implementatie van de beelden in zijn schilderijen is een proces waarin wordt onderzocht op welke manieren ze vertaald kunnen worden, en hoe ze elkaar kunnen beïnvloeden. In zijn werk behandelt hij verschillende onderwerpen die fluctueren tussen onder andere spiritualiteit, vervreemding en geschiedenis. Hij zoekt de balans tussen het expliciete/herkenbare en het abstracte/ontastbare.
Philip Akkerman (1957)
Een zelfportret ontstaat zelden uit ijdelheid, meer uit gemak. Met een spiegel erbij heeft de schilder immers altijd zichzelf als model beschikbaar. Sinds 1981 maakt Philip Akkerman louter zelfportretten, die hij daarmee tot een vorm van conceptuele kunst bevorderde. Akkerman schildert dan wel steeds zijn eigen tronie maar telkens in verschillende stijlen en technieken. Inmiddels bestaat zijn reeks uit duizenden werken. ‘Ik schilder mezelf, dus ik schilder de hele mensheid’, aldus Akkerman.
