We've got MORE!
Ontdek 140 prachtige, fascinerende of spannende kunstwerken in onze vernieuwde collectiepresentatie. Museum MORE opende in 2015 voor het eerst de deuren, met als basis een eigen collectie van zo’n 900 werken. In de afgelopen tien jaar zijn daar ruim 300 werken bij gekomen, door middel van aankopen, schenkingen en langdurige bruiklenen. Ook zijn er werken die nog niet of nauwelijks getoond zijn, omdat de collectie nou eenmaal veel groter is dan er ruimte is in de museumzalen. In deze tentoonstelling kun je kennis maken met een groot aantal aanwinsten en werken uit het depot, naast de topstukken die bijna permanent te zien zijn.
Maak kennis met highlights uit onze collectie én luister naar Eus kiest kunst in de nieuwe mediaguide. Of luister naar onze driedelige podcast Jan Mankes | Wondermooi op Spotify.
Reis langs acht thema's
Je kunt kriskras door de tijd reizen langs acht thema’s in onze nieuwe opstelling. Sommige thema’s komen voort uit het afgebeelde onderwerp, andere thema’s zijn meer associatief of intuïtief van aard. Alle 140 werken passen binnen de collectiecriteria van Museum MORE: gebaseerd op de zichtbare werkelijkheid en gemaakt door kunstenaars die in Nederland actief zijn (geweest) in de periode van 1900 tot heden.
Binnenwereld
De menselijke binnenwereld met al zijn verschillende stemmingen is een veelvoorkomend onderwerp in de collectie van MORE. Met diens gigantische naakte zelfportretten, in krijt op kaasdoek, toont Lise Lou Sore het doorleven van extreme emoties. Gevoelens die universeel herkenbaar zijn, maar vaak enorm eenzaam voelen wanneer je ze ervaart. Een hyperrealistische schilderij van Maudy Alferink verleidt ons met de kleurrijke kleding van het geportretteerde meisje, maar wat vertelt het werk ons over haar zelfbeeld en gemoedstoestand?
Abstract realisme
Is een realistische voorstelling altijd direct herkenbaar? De grote houtskooltekening van Raquel Maulwurf lijkt op het eerste gezicht een spel van willekeurige strepen en vlekken. Maar niets is minder waar: de titel Agent Orange verwijst naar het ontbladeringsmiddel dat in de Vietnamoorlog (1955-1975) werd ingezet. Het patroon is gebaseerd op satellietbeelden van de in formatie vliegende sproeivliegtuigen. Theo van Amstel toont ons een luchtiger voorstelling, in een ritmische compositie van turquoise en wit, licht en schaduw. De kleine potloodtekening van David Haines is tegelijkertijd zowel hyperrealistisch als abstract en conceptueel: de pillen die zijn moeder aan het einde van haar leven slikte, arrangeerde hij als dichtregels.
Zij hebben het gemaakt
We tonen zelfportretten van een groot aantal kunstenaars in onze collectie. Zij hebben de werken gemaakt, maar hebben zij het daarmee ook gemaakt in hun vak? Sommige kunstenaars zoals Charley Toorop, Carel Willink en hedendaagse kunstenaars zoals Levi van Veluw en Philip Akkerman zijn bekende namen en leven of leefden van hun kunst. Anderen zijn nooit echt doorgebroken of pas recent (her)ontdekt. Voor ons als museum zijn ze allemaal belangrijk, want dankzij hen kunnen wij bestaan. Immers, zonder kunstenaars geen museum.
(Sneeuw)landschappen en wit
De Bomenrij van Jan Mankes en Beemster, bloeiende boom van Charley Toorop zijn twee van de meest geliefde schilderijen uit onze collectie. Carel Willink en Wim Schuhmacher – van wie MORE uitzonderlijk veel werken bezit – schilderden eveneens regelmatig (stads)landschappen. Verder bevatte onze collectie tot dusver weinig werken met landschappen of natuur. Daar is verandering in gekomen dankzij onder meer de verwervingen van Ruud van Empels fotocollage met fluitenkruid. Bovendien speelt in een aantal van onze kunstwerken de ‘kleur’ wit een hoofdrol. Wit van bloesem, wit van van sneeuw, of wit als lichtgevend contrast van donkere delen.
Straat en consumptie
De straat, verpakkingsmateriaal en afval, (over)consumptie en voedselindustrie, rijkdom, armoede, sociale ongelijkheid en het mobiele thuis van een dakloze: winkelwagentjes staan voor veel meer dan boodschappen doen. Het kunstenaarsduo J&B refelcteert met drie piepschuimen winkelkarretjes op maatschappelijke thema’s met materialen ‘van de straat’, zoals vuilniszakken, pizzadozen of piepschuim. Terwijl de straat voor de een de plek is om je te haasten naar je werk en de ander er vermaak zoekt op de kermis, is een derde er op zoek naar voedsel of klandizie.
Stilleven
Het stilleven was ongekend populair onder realistische kunstenaars in de jaren 1920-1940. De collectie van MORE bevat dan ook een grote hoeveelheid stillevens: met glaswerk, potjes, pannetjes, bloemen, boeken, vruchten en veel eieren, maar ook dode dieren of schedels, vaak met een kunstig gedrapeerde lap stof of stapel papieren. Afgewogen composities die de vakkundigheid van de kunstenaar tonen in het weergeven van allerlei materialen, zoals het glanzende oppervlak van glas. Terwijl stillevens doorgaans schilderijen zijn, kun je ook hedendaagse ruimtelijk stillevens zien. Met soms een zelfde symbolische waarde als 100 jaar terug: gedenk te sterven, maar geniet ook van het leven.
Relaties
Of het nou een relatie is met familie of kinderen, een geliefde of (huwelijks)partner, vrienden of collega’s: relaties zijn wezenlijk voor ons bestaan. Ze brengen ons vreugde, warmte, evenwicht en veiligheid. Maar ook twijfel en irritatie, en verdriet wanneer de relatie spaak loopt of het verlangen ernaar onvervuld blijft. Hoe verbeelden kunstenaars deze complexiteit? Soms met ironie en met afstand, soms juist lieflijk of spetterend. Jans Muskee wijdde Beeldhouwer Johan Polet koos voor robuuste intimiteit.
Naakt
De kunstgeschiedenis staat bol van de naakten. Lang waren dit vooral bevallige vrouwelijke naakten, verpakt in Bijbelse of mythologische taferelen. Vanaf de late 19de eeuw zien we ook naakten (vrouwen én mannen) als baders in of aan het water. Bij de moderne realisten in de collectie van MORE zien we allerlei vormen van naakt. Maar wanneer vinden we naakt eigenlijk echt naakt en waar ligt de grens tussen geoorloofd of plezierig naakt en ongemakkelijk of zelfs aanstootgevend naakt? Naar naakt in de kunst kijken we vaak anders dan naar naakt in de alledaagse werkelijkheid. En wat is de invloed van geslacht, leeftijd, pose, gezichtsuitdrukking en context op onze perceptie van een naakt lichaam?
