Silvia B. (1963) laat in haar werk de grens tussen mens en dier vervagen. Met een onalledaagse mix van houdingen en materialen waaronder dierenhuid en (menselijk) haar, bevraagt ze sociale normen. Haar werken zijn voor sommige toeschouwers angstaanjagend, terwijl anderen ze juist heel ‘aaibaar’ vind
...en (helaas, niet aanraken!). Het contrast trekt Silvia B. aan.
Le petit monde bestaat uit drie kinderfiguren, geheel bedekt met zwarte astrakan, de krullerige vacht van pasgeboren lammetjes van Karakoel-schapen. De twee meisjes dwingen een geblinddoekt jongetje op zijn knieën. Kinderen – die doorgaans geassocieerd worden met onschuld – verwijzen in deze sculptuur juist naar gruwelijke onderwerpen als onderdrukking vanwege onder andere huidskleur. Door de dierlijke kanten van de mens te tonen, vraagt Silvia B. zich af wat mensen het recht geeft anderen, mensen en dieren, te onderwerpen. En: kun je het verschil tussen mens en dier wel maken?
Het astrakan haalt ze overigens uit tweedehands jassen die, net als bontjassen, tegenwoordig verboden zijn om nieuw te produceren en te verkopen. Voor astrakan wordt het moederschaap mishandeld zodat de lammetjes eerder geboren worden die daarna levend worden gevild. Juist hierdoor is de wol extra zacht. Op rommelmarkten zoekt Silvia B. naar deze en andere dierlijke producten die ze voor haar kunstwerken gebruikt.Silvia B. (1963) laat in haar werk de grens tussen mens en dier vervagen. Met een onalledaagse mix van houdingen en materialen waaronder dierenhuid en (menselijk) haar, bevraagt ze sociale normen. Haar werken zijn voor sommige toeschouwers angstaanjagend, terwijl anderen ze juist heel ‘aaibaar’ vinden (helaas, niet aanraken!). Het contrast trekt Silvia B. aan.
Le petit monde bestaat uit drie kinderfiguren, geheel bedekt met zwarte astrakan, de krullerige vacht van pasgeboren lammetjes van Karakoel-schapen. De twee meisjes dwingen een geblinddoekt jongetje op zijn knieën. Kinderen – die doorgaans geassocieerd worden met onschuld – verwijzen in deze sculptuur juist naar gruwelijke onderwerpen als onderdrukking vanwege onder andere huidskleur. Door de dierlijke kanten van de mens te tonen, vraagt Silvia B. zich af wat mensen het recht geeft anderen, mensen en dieren, te onderwerpen. En: kun je het verschil tussen mens en dier wel maken?
Het astrakan haalt ze overigens uit tweedehands jassen die, net als bontjassen, tegenwoordig verboden zijn om nieuw te produceren en te verkopen. Voor astrakan wordt het moederschaap mishandeld zodat de lammetjes eerder geboren worden die daarna levend worden gevild. Juist hierdoor is de wol extra zacht. Op rommelmarkten zoekt Silvia B. naar deze en andere dierlijke producten die ze voor haar kunstwerken gebruikt.
Dit werk is auteursrechtelijk beschermd. Je hebt toestemming nodig van de maker of diens erfgenaam om het te downloaden, bewerken, kopiëren of publiceren.