Co Westerik
Co Westerik (1924-2018) is misschien wel de belangrijkste realist uit de naoorlogse Nederlandse schilderkunst. Het gaat bij Co Westerik altijd over alledaagse dingen, een koekje dat in de thee wordt gedoopt, natte grassprieten, een man in bad. Realistisch in de zin van nuchter en zakelijk is zijn werk niet. Integendeel, bijna alles is ongewoon. Hij kiest vreemde onderwerpen, vreemde gezichtspunten en vreemde afsnijdingen. Regelmatig zijn schilderijen van Co Westerik te zien in de collectieopstelling in Museum MORE.
Nadat Co Westerik in 1947 afstudeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, won hij al snel de Jacob Maris Prijs voor de schilderkunst met zijn schilderij 'De Visvrouw'. Apetrots waren de ouders van Westerik, tot ze het schilderij zagen. Veel mensen vonden de visvrouw plomp en afstotend. Maar Westerik trok zich daar niets van aan: 'Moet het dan zo zijn dat kunst alleen maar mag behagen?'
Co Westerik (1924-2018) portretteert de mens in mystiek verband. Dromerige mannen en vrouwen met grote ogen voeren dagelijkse handelingen uit alsof het om rituelen gaat. Met zijn werk geeft Westerik uitdrukking aan ondefinieerbare emoties, die ook voor de kijker alleen gevoelsmatig te begrijpen zijn.
Kunst is een soort theater
Zelf zegt Co Westerik over zijn kunst: "Voor mij is beeldende kunst toch een soort theater. Het doek is een soort bühne, waarbinnen je die voorstelling zo dramatisch mogelijk laat plaatsvinden. Het is de spanning tussen de dingen, die voor de kijker als intens beleefd wordt waargemaakt. Intens is een woord waar ik erg van houd. Iets kan met een enorme technische virtuositeit zijn gemaakt, zodat je niets anders kunt zeggen dan: dat is knap gedaan. Maar dat is een dooddoener, dat is niet genoeg. Het onderwerp kan heel banaal zijn, een koekje, maar dat koekje kan interessant worden door de ingreep die je erop toepast. Dat is het drama, de ingreep in de natuur, waardoor je met je oog aan dat koekje blijft hangen".
Co Westerik was al vroeg geliefd
In de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog werd het realisme in Nederland zo goed als genegeerd. Maar dat gold niet voor de kunst van Co Westerik. Al enkele jaren na zijn afstuderen aan de Haagse kunstacademie in 1947 kon Westerik rekenen op museale belangstelling. In 1951 won hij met het schilderij “De Visvrouw” de Jacob Maris Prijs voor de schilderkunst. Dit maakte een stroom van positieve en vooral ook negatieve publiciteit los in besprekingen in de dagbladen. Ondanks dat laatste werd zijn werk gekocht door de verschillende grote Nederlandse musea en particuliere verzamelaars.
Van 1958 tot 1971 doceerde Westerik modeltekenen aan de Koninklijke Academie in Den Haag. In vergelijking tot zijn vele werken op papier maakt Westerik naar verhouding weinig schilderijen: ongeveer twee of drie per jaar, de laatste jaren vier of vijf.
Co Westerik
in Museum MORE
Regelmatig zijn schilderijen van Co Westerik te zien in de collectieopstelling in Museum MORE.
