Fer Hakkaart (1941) bleef realistisch schilderen in een tijd dat abstractie de boventoon voerde. Na een studie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, wijdde hij zich vanaf 1964 met succes volledig aan het kunstenaarschap.
De invloed van het vroege werk van Co Westerik (1924-
...2018), Hakkaarts docent aan de Haagse academie, zien we terug in dit schilderij: een vervreemdende, wat koddige situatie van een jongen en meisje in het gras met forse ronde gezichten met grote ogen. Achter hen een wei met bloemen. Het lijkt alsof er met een telelens wordt ingezoomd, waardoor de afstand tussen de kijker en het geschilderde tafereel verdwijnt.
Ondanks het feit dat ze in het gras zitten, geeft de houten schutting rechts de indruk van een besloten wereld. Het jongetje probeert een leeg luciferdoosje op zijn neus te laten balanceren en een touwfiguur te maken. Het meisje lijkt niet onder de indruk van zijn capriolen. Verveeld kijkt ze de wereld in. Of is ze verzonken in haar eigen dagdromen?
Langdurig bruikleen van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Tekst: Renate Ketelaars, gids en publieksmedewerkerFer Hakkaart (1941) bleef realistisch schilderen in een tijd dat abstractie de boventoon voerde. Na een studie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, wijdde hij zich vanaf 1964 met succes volledig aan het kunstenaarschap.
De invloed van het vroege werk van Co Westerik (1924-2018), Hakkaarts docent aan de Haagse academie, zien we terug in dit schilderij: een vervreemdende, wat koddige situatie van een jongen en meisje in het gras met forse ronde gezichten met grote ogen. Achter hen een wei met bloemen. Het lijkt alsof er met een telelens wordt ingezoomd, waardoor de afstand tussen de kijker en het geschilderde tafereel verdwijnt.
Ondanks het feit dat ze in het gras zitten, geeft de houten schutting rechts de indruk van een besloten wereld. Het jongetje probeert een leeg luciferdoosje op zijn neus te laten balanceren en een touwfiguur te maken. Het meisje lijkt niet onder de indruk van zijn capriolen. Verveeld kijkt ze de wereld in. Of is ze verzonken in haar eigen dagdromen?
Langdurig bruikleen van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Tekst: Renate Ketelaars, gids en publieksmedewerker
Dit werk is auteursrechtelijk beschermd. Je hebt toestemming nodig van de maker of diens erfgenaam om het te downloaden, bewerken, kopiëren of publiceren.