Ga terug

Wim Schuhmacher

Dode meeuw op het strand, 1936

Wim Schuhmacher (1894-1986) wordt vaak in één adem genoemd met zijn tijdgenoten Carel Willink (1900-1983), Pyke Koch (1901-1991), Raoul Hynckes (1893-1973) en Dick Ket (1902-1940). Samen ook wel beschouwd als de ‘Grote Vijf’ van het neorealisme, dat zich in de jaren 20 vanuit Frankrijk, Italië en Du ... itsland over de wereld verspreidde. Maar deze kunstenaars hadden ontegenzeggelijk ieder een eigen artistieke stem. Zo ook Schuhmacher, die zocht naar tijdloze onderwerpen, naar een bijna religieuze vergeestelijking van de zichtbare materie. Schuhmachers techniek was weliswaar zeer precies, maar niet spiegelglad. Hij bracht de verflagen dekkend op het doek aan, in tegenstelling tot traditionele academische schildertechniek waarbij wordt gewerkt met flinterdunne lagen verf. Schuhmachers ‘grove’ methode vertoont eerder overeenkomsten met het impressionisme en expressionisme. Toch zijn er verder weinig parallellen tussen de aard van Schuhmachers werk en dat van zijn impressionistische voorgangers. Het zilveren licht in Dode meeuw op het strand is geenszins het weergeven van een kort moment in de tijd, maar eerder het tegenovergestelde daarvan. Het vervreemdende effect van de metaalgrijze sluier over de ‘aardse’ voorstelling en de aandacht voor details, horen onmiskenbaar bij het neorealisme van het interbellum. De verstilde sfeer in dit ‘buitenstilleven’ is ook wel eens ‘gotiek zonder god’ genoemd. Tekst: Myrthe Wesseling, gids en publieksmedewerker
Lees verder Toon minder
Kunstenaar
Wim Schuhmacher
Titel
Dode meeuw op het strand
Jaar
1936
Techniek
Olieverf op doek
Afmetingen
78 x 114 cm (h x b)
Soort object
Schilderij
Auteursrecht
© Wilma Schuhmacher

Meer van Wim Schuhmacher